Meer over mij

Hoe ontdek je dat je hoogbegaafd bent? In mijn geval was dat door mijn kinderen. Dat ging zo:
Wij leefden op zich lekker ons leventje, ik had een baan als juf. Op een bepaald moment was er aanleiding om onze zoon te testen. (Hij hing op een elleboog lusteloos aan tafel en ik kreeg een brainwave: volgens mij mag jij niet de goede dingen denken.)

Toen kwam hoogbegaafdheid in mijn leven.

---

Met grote gevolgen. Wat ik toen allemaal zag gebeuren, als moeder én als juf, vanaf het moment dat hij getest werd en hoogbegaafd bleek te zijn, was heftig en opvallend. Ik zag onze zoon veranderen in een ontspannen kind dat ineens heel veel vragen wilde stellen en helemaal opbloeide toen hij werd doorgetoetst met rekenen en dus veel sneller door de stof heen kon.

Ik merkte dat school het lastig vond (hij laat het niet zien hè). Ik dacht ‘als jij hoogbegaafd bent en we hebben het niet gezien, dan lopen er hier nog veel meer kinderen rond die we niet zien’. Daardoor kreeg ik de naam een hyperfocus te hebben en soms baalde ik zelf ook als ik dacht ‘dat is er weer een’.

Al met al had ik een nieuwe focus (of eigenlijk levensdoel) gevonden! Hier wilde ik meer mee! Verdiepen! Heel veel lezen! Een opleiding! En vooral: op de rit zetten van begaafde kinderen die hun talenten (kleuren) niet durven laten zien.

Ik zag wat er gebeurt met een kind als hij snapt dat hij anders is en niet stom, als hij de goede dingen te denken krijgt. Dan gaat zo’n kind, in dit geval mijn zoon, weer áán! Dan komt er ineens een energie vrij die we niet vermoed hadden.

De heenweg, van kleuter naar lusteloos kind was lang, dingen gebeuren gewoon. De terugweg, van lusteloos kind naar bruisende vragensteller en onderzoeker was een paar weken en dus heel duidelijk. Wat een verschil!

Door al dat lezen kwam er een eerste besef… Dit is niet alleen bij mijn kinderen aan de hand…

Eenmaal geaccepteerd hebbend dat ik zelf ook hoogbegaafd ben (best een proces), kon ik ineens een heleboel dingen in mijn leven plaatsen.
Waarom ik op de basisschool nooit het gevoel had dat ik erbij hoorde. Waarom ik nooit als eerste iemand groette, omdat ik bang was dat diegene mij niet wilde kennen. Waarom ik het idee had dat ik anders was, maar dat totaal niet begreep. In mijn klas had ik het idee: zij kunnen iets wat ik niet kan.
Ik begreep waarom later een directeur tegen mij zei dat ik rare dingen zei en dat anderen mij niet begrepen.
En waardoor ik anderen soms niet begreep: ‘waarom doen ze niet gewoon …. (vul in)’.
En waarom ik me op bepaalde feestjes zo verveelde en het gevoel had de verkeerde dingen te zeggen.

Maar ook: waarom ik thuis zo’n fijne jeugd heb gehad, waarom het op de middelbare school ‘helemaal goedkwam’. En dat ik het gewoon vond, dat er altijd ideeën opborrelen en alternatieven, dat ik zo gevoelig ben voor mooie dingen (Theater! Muziek! Mode!!), maar dat niet iedereen dat blijkt te hebben.

Wat betreft de kennis die ik kreeg: Ik dacht waarom heb ik deze dingen pas op mijn 43^e geleerd?
Ik wil dat kinderen van nu dat eerder leren. Dat ze het lef en de mogelijkheid krijgen om hun talenten te zien en te waarderen en in de wereld durven zetten.
Daarom heb ik een faalangsttraining speciaal voor hoogbegaafde kinderen ontwikkeld.
Daarom heb ik een dagdeel per week een plusklas waar hoogbegaafde kinderen gewoon kunnen zijn en zich begrepen kunnen voelen, met opdrachten die ze uitdagen op hun talenten.

Voor mij was het niet zo leuk in mijn schooltijd.
Ik kan zorgen dat dat voor kinderen nu anders kan zijn. Dat maakt me gelukkig.

Als je mij beter zou kennen zou je weten dat

• Ik een beetje koopziek ben. Vooral met kleren (en schoenen!). Mijn kasten puilen al uit en ik moet van lieverlee heel creatief worden met opbergen… Mijn man vroeg weleens: houdt het dan nooit op?! Eh, nee,  het houdt nooit op.
  Om het milieu een beetje te sparen koop ik veel tweedehands.
  
  
• Voor mezelf heb ik bedacht (als excuus of verklaring) dat ik bij winkelen terug kan vallen op mijn fijnste manier van denken: in beelden (welk kledingstuk past waarbij) en het daarom ontspannend voor mij is.
  
  
• Als ik in gesprek ben met iemand ik vaak moeilijk kan stoppen. Zelfs als er in mijn achterhoofd een vaag
  belletje rinkelt dat ik een volgende afspraak heb waar ik dan te laat kom: eerst nog even dit verhaal afronden (en voor een associatief denker komt er dan heel logisch weer een ander verhaal achteraan).
  
  
• Mijn lekkerste manier om te ontspannen is om lekker te dansen. Argentijnse Tango, LindyHop, maar ook gewoon lekker swingen, ik word er helemaal happy van (mijn man gelukkig ook ?).
  
  
• Ik regelmatig denk dat ik een nieuwe ‘behandelmanier’ ontdekt heb waarmee de wereld beter wordt. Beetje het gevolg van mijn snelle enthousiasme in combinatie met gretig nieuwe dingen leren en groot denken.
  
  
• Als gevolg daarvan ik nog heel veel écht heel interessante boeken heb liggen die erop wachten om gelezen te worden.
  
  
• Ik van alles wat ik lees en wil onthouden een mindmap maak en dat ik die veel te weinig deel met anderen.
  
  
• Ik altijd veel meer ideeën in mijn hoofd heb dan ik daadwerkelijk in de wereld zet.
  
  
• De sky de limit is in mijn hoofd en ik me daartegen een beetje moet beschermen 😉 .
  
  
• Ik mijn faalangsttraining vroeger zelf gekregen zou willen hebben.

Ik wil!

Vanuit mijn persoonlijke ervaring als moeder, als leerkracht, als specialist, wil ik eraan bijdragen dat ieder hoogbegaafd kind zichzelf durft te zijn en gezien wordt, zodat ze zich gelukkig voelen.

Want zo zit het volgens mij:

Ik geloof dat ieder hoogbegaafd kind gelukkiger wordt als hij zijn talenten in de wereld kan zetten.

Interview Rabobank Dichterbij

Artikel in Talent

Artikel in Delftse Post

Interviewtje Delft op Zondag

Editie: Week 46, Jaargang 22 (2014)
Hilde Cromjongh (48), specialist hoogbegaafden

– Wat ben je hier in de Hugo de Grootstraat aan het doen?
“Ik ben op weg naar de plastic verzamelbak.”

– Je scheidt jouw afval altijd netjes?
“Ik doe dat netjes, maar het plastic een beetje onder protest. Ik vind dat de gemeente dat handiger kan regelen. Met dat ene containertje voor die enorme wijk haal je lang niet alles op en volgens mij bestaat er een machine die het plastic uit het andere afval haalt.”

– Heb je afgelopen week nog iets leuks gedaan?
“Ik ben naar een conferentie over hoogbegaafdheid in het onderwijs geweest.”

– Wat was de aanleiding voor je bezoek daaraan?
“Ik ben specialist hoogbegaafdheid en er kwamen allemaal mensen interessante dingen vertellen. Het is altijd interessant om te horen waar andere mensen mee bezig zijn.”

– Kwam er iets voorbij dat je gelijk wilt gaan toepassen?
“Ontdekkend leren. Daar zijn wij al een beetje mee bezig, maar dat zou ik specifieker kunnen toepassen. Er was ook een lezing waar ik heel blij van werd, want wij pakken het precies zo aan. Ga op zoek naar de interesses en dan komt het leerproces vanzelf op gang en dan kun je daar als leraar richting aangeven. Dat vind ik een mooie manier van werken.”

– Wat is jouw nieuws van afgelopen week?
“Ik heb de minister van onderwijs horen zeggen dat een aantal geselecteerde scholen de regels los mag laten. De regels zijn best wel dichtgetimmerd, dus dat vind ik een interessante ontwikkeling. Ik denk dat de administratiedruk in het onderwijs het ‘bezig zijn met de kinderen’ in de weg is gaan staan.”

Interview met Stadsradio Delft