HB in beeld


kolibrie-avatar

Blog

Blog 04 November 2020

‘Kameleont’ jouw kind ook zo goed?

Pas is er een kameleonsoort op Madagaskar die al ruim honderd jaar niet meer is gezien herontdekt. Er bestaan heel veel soorten van, ze zijn bijzonder en ze hebben allerlei kleuren, en de omgeving speelt een rol in hoe ze zich gedragen. Hmm, ik zie een parallel…

De kameleon is een dier dat tot de verbeelding spreekt. Kameleons bezitten een paar karakteristieke eigenschappen die uniek zijn in de dierenwereld. Ze hebben nog wat andere bijzondere eigenschappen (voor de liefhebbers: lange, gespierde, elastische tong, gespecialiseerde ogen, tangachtige poten), maar zijn natuurlijk vooral bekend omdat hun lijf van kleur kan veranderen. 
Dat kan doordat de pigmenten in de huid worden herverdeeld tot de gewenste kleur bereikt is (ik heb het even opgezocht).
Kameleons hebben ook een basiskleur, die zie je als ze als ze zich op hun gemak voelen en als de weersomstandigheden ideaal zijn.

Ik wilde een blog schrijven over aanpassen. In eerste instantie dacht ik niet meteen zelf aan dit dier (in tegenstelling tot mijn dochters ben ik niet zo van de hagedisachtigen), maar ik ging plaatjes zoeken met de zoekterm ‘aanpassen’, en toen kwamen er kameleons tevoorschijn. Supermooi om te zien (dat is dan weer wel mijn ingang, dan kan ik het wel weer waarderen ;)).

Aanpassen aan de omgeving, die kleur aannemen en zo zorgen dat ze niet opvallen, dat zie je soms gebeuren bij hoogbegaafde kinderen. 
Gevoelig als ze zijn willen ze de afkeuring van afwijzing vermijden en zorgen ervoor ze niet opvallen, dat niemand iets speciaals aan ze merkt of ziet. Ze zullen hun talenten verborgen houden. Vooral niet laten zien wat ze kunnen.

Hoogbegaafde kinderen worden dan dubbel gepakt:

Enerzijds: Je steeds aanpassen is niet goed, je raakt kwijt wat echt belangrijk is voor jou, je gaat jezelf allerlei strategieën aanleren om toch te kunnen functioneren. Dat betekent stress.
Stress werkt negatief.

Anderzijds: Je niet aanpassen betekent soms dat je buiten de groep ligt, omdat je te ‘anders’ bent, bij wijze van spreken de verkeerde kleur hebt. Er niet bij horen geeft ook stress.

Argh, dillemma! Hoe dan ook ongelukkig??

Ik kon dat niet accepteren en heb daarom de talentklassen opgericht. Daar geen overlevingsmodus, maar gewoon zijn zoals je bent. En dat is goed! En leuk!!!

Welke strategieën heeft jouw kind zich aangeleerd om te kunnen ‘overleven op school? En wat is het effect? 
Deel jouw ervaring hieronder.