Na het spelen starten we met een verwonderproef. Eerst laat de juf zien hoe je een vis kunt tekenen, er zijn kinderen die denken dat ze dat nog niet kunnen. Welke kant zwemt de vis op? De kinderen wijzen het aan. Het papiertje komt achter een glazen vaas te staan. De vaas gieten we langzaam vol met water. En dan…. Dan zwemt de vis ineens de andere kant op! Dat is bijzonder! Alle kinderen komen het van dichtbij bekijken.

Daarna gaan de kinderen een mooie tropische vis van klei maken. Eerst hebben we besproken welke onderdelen de vis heeft en dat je zijn uiterlijk bepaalt door die groot of klein te maken. Heeft jouw vis een dikke of een dunnen buik? Grote of kleine vinnen? En zijn staart? Ze gaan aan de slag, als hun vis af is, schilderen ze hem in mooie felle kleuren. Oh ja, en ze konden het een soort van echt oogje geven, dat maakte het helemaal af.

Op de vraag ‘Wat is het verschil tussen zeewater en gewoon water’, kunnen de meeste kinderen geen antwoord geven. Er is één meisje dat het weet: zeewater is zout. Wat betekent dat dan, heeft het gevolgen? Dat gaan we eens even uitvinden. Ieder kind krijgt een glazen potje en mag het vullen met water. Dan krijgen ze een tomaatje. Wat denken ze blijft dit drijven of zal het zinken? Eerst even bespreken wat drijven eigenlijk is, want dat kan nog niet iedereen vertellen. Daarna proberen. Het tomaatje zakt naar de bodem. Nu een paar lepels zout erdoor roeren, wat zou er nu gebeuren? Iedereen doet nog een tomaatje in het tweede potje en wat blijkt: alle tomaatjes blijven dit keer drijven. Dat is een groot verschil! Leuk om zelf te zien gebeuren. De uitleg hoe dat komt gaat nog een beetje ver, de ervaring is er niet minder om.