Dansen is leuk! Op een gegeven moment gingen Hans ik samen tangodansen. We startten 16 jaar geleden, toen onze jongste dochter 1 jaar was. Inmiddels zijn we best ervaren en hebben we ons al vele variaties eigen gemaakt.

En toen dachten we: een nieuwe dans, leuk, Lindy-Hop! Nu zitten we in een grote groep en krijgen les. En het is… TE MAKKELIJK!

Nu ervaar ik zelf de effecten op mijn beleving, gedachten en gedrag op lesstof die te makkelijk is.

• Wat gaat het langzaam. Kunnen we misschien wat sneller. Zucht!
• Als de anderen dit moeilijk vinden, kunnen we dan misschien een subgroepje maken dat wat sneller gaat en misschien ook extra variaties leert?
• Ik heb betaald voor de lessen. Eigenlijk krijg ik nu geen waar voor mijn geld.
• De variatie wordt in zoveel subonderdelen verdeeld dat ik het niet meer zie. Waarom niet gewoon de hele variatie een paar keer laten zien en dan gewoon gaan doen?! Al die uitleg maakt het niet makkelijker maar moeilijker.
• Misschien kan ik tijdens de uitleg voor mezelf even gewoon de pasjes oefenen in eigen tempo? Maar dat staat een beetje a-sociaal.
• Als ik toch niks nieuws hoor, dan ga ik lekker kletsen, dan gebeurt er nog íets.
• We oefenen een minionderdeel. De juf komt me corrigeren. Huh? Ik had niet in de gaten wat we geacht werden te doen?
• Maar dit is toch gewoon de swing-out maar dan een andere indraai? Zeg dat dan.
• Eigenlijk wil ik klagen, maar dat is a-sociaal. Iedereen is anders, niet iedereen heeft dezelfde ervaring of aanleg. Mensen die net starten hebben recht op hun tempo. Maar goed, een hálve variatie in een uur?
• Hè? Zijn er zoveel mensen die dit nog steeds niet beheersen?
• Ik heb geen lol meer in het dansen zo.
• Vanavond hebben we weer les. Hmm. Oké dan.
• Erna: ontevreden. Onderweg naar huis samen bespreken hoe het anders zou kunnen, beter zou kunnen (altijd kritisch).

Afijn. Heel leerzaam om aan den lijve te ondervinden. Want of het nou dans is, of lezen, of rekenen, de effecten zijn hetzelfde! En het is irritant!

Dus doe je ogen even dicht, beeld je in dat je iets gaat doen waar je van houdt, voetbal, koken, skieën, fotograferen, whatever. En dat dan iemand je op beginnersniveau langdurig instrueert. Leuke fantasie? Of word je er al snel gek van?

Snap je nu de slimme kinderen die voorlopen en allerlei ongewenst gedrag gaan vertonen? De kinderen die aan één keer uitleggen voldoende hebben maar alles zes tot acht keer herhaald krijgen?
Zou je ze niet wat versnelling of ‘vermoeilijking’ of passender lesmateriaal gunnen?

Probeer eens, kijk of de motivatie stijgt.

Hoe werkt het bij jou? Heb jij ervaring met te makkelijk? Wat is het effect? Deel hieronder jouw ervaring. Jouw input helpt begrijpen!