Hans en ik hebben goede herinneringen aan het Moendoesspel, we speelden het om de zoveel jaar een keer. Nu was een moment aangebroken dat we het in de talentklassen met bovenbouwkinderen wilden en konden spelen.
Het spel is ontwikkeld om kinderen te laten ervaren hoe wetenschap werkt, wat voor soort vraagstukken je kunt onderzoeken, hoe je omgaat met bronnen, wat voor soort bronnen er zijn.
Het idee is als volgt: Er is een startverhaal van een paar kinderen als wetenschappers die in een raket zitten en landen op een onbekende planeet. De planeet blijkt bewoont, ze zien en horen dingen, ze worden ook aangesproken, maar ze hebben geen idee waar het over gaat.
De kinderen in onze klas gaan hen helpen om dingen uit te vogelen.
Daarna krijgen de kinderen allemaal vragenkaartjes. In het lokaal liggen allerlei bronnen verspreid: tekeningen van bewoners en begroeiing, dieren, weergrafieken, interviews met Moendianen, minutieuze beschrijving van dagindeling. Verder zijn er beelden van de opbouw van de bodem, wat er in die bodem gevonden is, landschapskaarten en niet te vergeten: een woordenlijst met een aantal woorden van het Moendiaans vertaald, de schrifttekens uitgelegd, een blad met het rekensysteem en sommen die de Moenidanen gebruiken.
Heel divers dus. Met de vragenkaartjes gaan de kinderen de bronnen verkennen. Er zijn verschillende vragenniveaus, hoe moeilijker hoe meer bronnen je moet verbinden met elkaar om het juiste antwoord te vinden.
Om te beginnen is het dus zaak om goed in beeld te krijgen wat voor soort bronnen er zijn.
Wij, de leerkrachten, hebben een antwoordenblad. Als je denkt dat je het goede antwoord hebt kun je dat checken bij ons. Als het klopt dan mag je ‘publiceren’. Je krijgt dan een antwoordkaartje dat je publiek neer kan leggen, dan kunnen andere ‘wetenschappers en onderzoekers’ gebruik maken van de kennis die al bekend is.
Het zit heel goed in elkaar. De antwoorden zijn wel gegeven op het antwoordenblad, maar wij moeten zelf soms flink meezoeken en filosoferen via welke bron kinderen daar kunnen komen, dus voor ons ook een uitdaging.
De kinderen die van puzzelen houden, gegevens combineren, en die goed kunnen onthouden welke data waar beschreven zijn, vinden dit erg leuk om te doen.
Ze werken in teams, dus ze kunnen elkaar helpen.
Er zijn wat kinderen die in eerste instantie moeite hebben om ‘erin te duiken’. Voor hen is het spel ‘stom’ en niet leuk. Gelukkig kan dat kantelen, dat is een kwestie van tijd, wennen aan de aanpak en een eerste stap gaan zetten.
Het vervolg is dat wie wil een eigen, nieuwe bron mag maken. Er zijn kinderen die dan pas wakker worden, dat vinden ze gaaf.
Wij geven wat suggesties van vakgebieden bv., want helemaal uit het niets iets verzinnen is moeilijk, ze moeten wel geprikkeld worden.
Dat levert nieuwe dieren en een beschrijving van hun leefwijze op. Tekeningen en kaarten.
Het leuke is dat er voor ieder kind wel een richting is.
De bedoeling was om het deze bijeenkomst af te maken en te presenteren aan de groep, maar het loopt anders met Spaans in de laatste bijeenkomst voor de vakantie.
De laatste bijeenkomst voor de kerstvakantie mogen de kinderen met Spaans een spel spelen of een Kahoot maken (een lang gekoesterde en iedere week weer onder onze aandacht gebrachte wens).
Dus zo’n beetje iedereen belandt achter een laptop. Die Kahoots moeten natuurlijk ook gespeeld worden, en dat neemt alle tijd na het buitenspelen.
Heel leuk, de groepjes moeten hun vragen hardop voorlezen, in het Spaans, dat doen ze simultaan, werkt goed.
Vorige week hebben de kinderen een toets gemaakt, zodat zij in beeld kunnen krijgen hoe hun beheersing is, en hoe hun inzet en aanpak is om dit voor te bereiden.
Allemaal stof tot nabespreken.
Ik heb hier niet veel foto’s van, ook omdat ik zelf het goede voorbeeld wil geven en meestal meedoe met de oefening. We gebruiken het boek Klas in Balans, van Helen Purperhart.
Iedere week kiest een kind welke oefening we doen. Heel veelzijdig, soms op de plaats, soms op de grond, soms met zijn tweeën, soms de hele groep, soms voor jezelf.
Iedere week spelen we ook buiten natuurlijk. Een heel belangrijk onderdeel van de ochtend. Sowieso om een frisse neus te halen, maar ook om even stoom af te blazen, zelf te kunnen bedenken wat je wilt doen, samen met anderen actief te zijn. Je te verwonderen over de kippen die regelmatig loslopen op dit plein.
Grappig: de stelten die een keer ter beschikking waren, bleken heel populair, iedere week komen ze vragen of ze die weer mogen.
En als uitsmijter: het Snoephuisje van het thema sprookjes is af! Heel leuk geworden zoals je ziet: