Dat vroeg ik me af, toen ik het zoveelste ‘zachte pakje’ door de brievenbus kreeg. Dat pakje kwam niet uit zichzelf, dat werd bezorgd omdat ik ervoor betaald had op Marktplaats.

Ik zocht het net even op, een hoarder is een hamsteraar. Nou check, dat ben ik wel maar niet met alles!
Vooral met…. kleren!

Ik hou van kleren, en van combineren!!!

Hans, mijn man, vroeg weleens: houdt het dan nooit op?

Eh, nee. Nee dus. Want ieder nieuw item kan bij oude dingen die ik al heb, of nog niet of beter met iets nieuws (lees ‘anders’, want bij voorkeur eigenlijk niet nieuw, dit uit milieuoverwegingen).

Soms vraag ik mezelf af of het wel nodig is allemaal. Nodig niet nee, maar wel heel erg leuk en op de een of andere manier vervullend.

Dit stukje is zeker niet bedoeld om jullie aan te zetten om ook veel kleren te gaan kopen.
Maar wel om zicht te geven op de veelzijdigheid van talent, en hoe talent kan voelen/in elkaar kan zitten.

Want kleren combineren is op geen enkele manier een kwaliteit die genoemd zal worden in een schoolrapport. Tenzij je een modeopleiding doet en dan nog gaat het daar nooit over wat je zelf aanhebt (ik weet het, ik heb een modeacademie gedaan).

En toch is het iets dat lang niet iedereen kan. En wat wel waardevol kan zijn, voor jezelf, en in de maatschappij (er zijn niet voor niks zoveel makeover-programma’s en klere maken vaak wel de man, of je het ermee eens bent of niet).

Wat ik ook nog even wil vermelden: Of iets klopt of niet is een gevóel, ik voel het in mijn lijf als iets een goede combinatie is, vraag met niet hoe. Wat helpt op Marktplaats: ik kan me goed voorstellen hoe iets eruit gaat zien, ik zie dan een plaatje ervan in mijn hoofd).

Dat heb ik ook vaak bij het begeleiden van kinderen: ik voel dan dat een bepaald iets wat speelt of nodig is. Dat kan ik niet altijd meteen uitleggen, ik noem het maar intuïtie.

Er zijn ook kinderen die dat met andere dingen hebben: ze zien de uitkomst van een moeilijke som bv. Dan is het lastig om aan iemand anders uit te leggen hoe ze daaraan komen.

Ik vind het heel gaaf als ik zie dat iemand zo’n ‘vanzelf-talent’ heeft. Soms is dat in de bètarichting en snapt een kind, nee ik moet zeggen voelt een kind op zijn klompen aan hoe iets natuurtechnisch moet werken. Beter dan ik 😉

Dit stuk is bedoeld om bewust te maken van dat niet alle talenten worden gezien of aangesproken op school, daar zit je voor de basisschoolse vaardigheden en sociale ontwikkeling. En dat die talenten ook niet door de personen zelf als zodanig gezien worden. Wat je kunt is tenslotte gewoon.

Wat geeft jou (of je kind!) een diep gevoel van vervulling? Waar kun je eindeloos mee bezig zijn zonder dat het je verveelt? Waarbij vergeet je de tijd?
Het is belangrijk en het stelt iets voor!

Hier geef ik ook expliciet aandacht aan in de cursus ‘HB = oké‘, waar de eerste pilot nu van is gestart. Bewustwording van de breedte van talenten. Ik ben heel benieuwd naar de inbreng van verschillende hb-kinderen.

In de talentklassen zijn we bezig met een beroep doen op veel verschillende talenten. Waarschijnlijk daarom doet het voor veel kinderen nog veel meer dan alleen een ochtend ‘goed onder de pannen zijn’. Het vult een behoefte die in de reguliere klas niet vervuld kan worden.
Dat heeft natuurlijk ook met de medeleerlingen te maken en met de manier van aanspreken.