De juf was jarig. En dat was een uitstekend excuus om een opdracht over het sprookje van Hans en Grietje te geven :). De tafel stond vol snoep en koek, er werd gekleurd glazuur gemaakt, er werden muren bevestigd met coctailprikkers. En er werd een klein beetje gesnoept.

Voordat het zover was hebben de kinderen eerst een ontwerp getekend. Een meisje tekende 3D en dat lukte heel goed, ze had niet verwacht dat ze dat kon. Niet alleen de voorkant, maar ook de zijkant wilde ik graag zien.

Heerlijk geknutseld, en toen concludeerde ze: het lijkt helemaal niet op het ontwerp! Oh well…

Wat we ook deden: een nieuwe balansoefening. Zet een grote zwarte stip op het papier. Ga rustig zitten en kijk ernaar terwijl je in- en uitademt. Als je afgeleid wordt richt je je weer op de stip. Ook van deze oefening word je heel rustig. Ze willen graag ook nog de oefening van vorige week doen (de ooievaar). Een kind vraagt of we volgende keer juist een oefening waar je energie van krijgt kunnen doen. Natuurlijk, plannen we in.

We filosoferen rond de vraag: Wanneer is iets een cadeau? Grappig dat het ook een soort cadeau is dat het 3d-tekenen zo goed gelukt was, ze werd er heel blij van in ieder geval. Dure cadeaus zijn vaak wel leuker dan niet dure.