Af en toe komen dingen wel heel mooi bij elkaar. Dat is het geval met de tentoonstellingen die nu in Boijmans te zien zijn, ons onderwerp en onze Kolibrie-kinderen.De afgelopen weken hebben we veel aandacht besteed aan perspectief, illusie en dieptewerking in de kunst. Vandaag gaan ze kunst bekijken en bedenken welk werk ze met ons thema te maken vinden hebben. Dat kan heel breed zijn, als jij het uit kan leggen is het goed.

Na een start in de klas vertrekken we naar Rotterdam. Leuk, de waterfontein (allemaal straaltjes die uit het asfalt omhoog schieten) staat aan. Mogen we?! En daar gaan ze, wonder boven wonder niemand nat.

In het museum is het eerste onderdeel de ‘Sensory Spaces’, schoenen uit, dan naar binnen, kijken, luisteren, voelen (wind). Ze krijgen een strand sensatie, maar denken ook dat het met milieu en afval te maken heeft.

Daarna een heel bijzondere ervaring: De Infinity Mirrorroom. Als de kunstenares iets eng vindt, is haar oplossing om stippen op te zetten, dan is het enge eraf (hoorde ik van een kunstdocente bij ons voorbereidende bezoek). In de Mirrorroom heb je inderdaad de illusie om in een eindeloos woud met jezelf en de andere om je heen te staan. Ik vond het zelf fantastisch en werd er heel blij van.

Er is daarnaast een gang met potentiële schilderijen die een optische illusie-achtige invulling hebben. De kinderen mogen daarna in een installatie met een net klimmen, op het plafond worden filmpjes vertoond (zelf kiezen door op een knop te duwen). Voor wie het wil zien is daar ook wel met perspectief gespeeld. Bijvoorbeeld door een camera vlak op een lichaam te zetten.

Ze zijn helemaal enthousiast en luidruchtig… Supertrots ben ik als ze op verzoek rustig worden en we de volgende tentoonstellingsruimten boven gaan zien. De kinderen noteren steeds wat ze geschikt vinden op hun papier, ze zijn er heel serieus mee bezig. Er zijn verschillende bezoekers die me aanspreken, wat we voor les doen, en wat leuk, en had ik zelf maar zulke lessen gehad.

De Toren van Babel-afdeling bekijken we ook. De kinderen storten zich meteen op de bekertjes in de ‘bouwput’ (leuk en praktisch idee!!).

Lunchen in de tuin, uitwaaien, rennen (kan gelukkig). Daarna kiezen naar welk kunstwerk ze teruggaan om er een catalogusblad van te maken. Er gaan er vijf naar beneden, vijf naar boven, netjes verdeeld. Om twee uur verzamelen en terug naar Delft. Het blad afmaken is huiswerk voor na de vakantie.

De foto’s hieronder geven een impressie van de geslaagde dag. Krijg je de blog per mail? Wil je de foto’s op groot formaat bekijken (dit keer zeker aan te raden), klik dan hier voor de link naar de website.