Bij het zien van een beschimmeld broodje krijg je niet bepaald zin om te eten. Toch zijn er genoeg schimmels die we zonder probleem in onze mond stoppen.In een Klokhuisfilmpje wordt dat mooi uitgelegd. Natuurlijk bekijken we hoe onze eigen schimmelkweek zich ontwikkeld heeft. Via de Grote Wetenschapsdag kregen we twee petrischaaltjes, daarin hebben we sporen gevangen. Dachten we. De eerste drie-vier dagen gebeurde er niets… We dachten al dat de proef mislukt was. Maar toen verschenen wat stipjes, die langzaam groeiden en verschillende kleuren kregen. Interessant!

De kinderen hadden verwacht dat het bakje onder de boom de meeste sporen zou hebben opgevangen, en dat blijkt ook zo te zijn. Met loeps kun je nog veel beter bekijken hoe zo’n schimmel eruit ziet.

We hebben een overzicht met 26 heel verschillende verschijningsvormen van schimmels. In het echt zijn er nog veel meer, er zijn al 43.000 soorten ontdekt. De kinderen bekijken goed hoe ze eruit zien. Ook ter inspiratie, want na het buitenspelen gaan ze een eigen, nieuwe schimmelsoort bedenken en maken.

De kinderen staan op scherp als ze naar buiten gaan. Enthousiast wordt gezocht naar vormen van schimmels. Ze vinden allerlei paddenstoeltjes.

Iedereen krijgt een schimmelpaspoort om in te vullen en een papier om een ontwerp op te tekenen. Daarna mogen ze met allerlei materiaal hun schimmel vormgeven. Goed om te doen, niet iedereen doet het even gemakkelijk, maar iedereen komt in vorm en er liggen leuke resultaten op het eind.

En dan…. vinden wij een heel grote, nieuwe soort in de speelzaal. Een veelkleurig ding met allerlei onderlinge vertakkingen. Daar moeten we een foto van maken natuurlijk, wat een ontdekking. Wat je ontdekt mag je een naam geven. Het ging hier om een Spiralem Colorem, een Petora Ladahandrew Lizella. Heel bijzonder! Zou zomaar kunnen dat we hier een prijs mee winnen…. (we gaan een poging doen).

Hieronder de foto’s. Krijg je de blog per mail, klik dan hier om naar de website te gaan voor foto’s op groot formaat.