Vandaag komt een onderwerp aan bod dat mij na aan het hart ligt: gevoelens. Het hoort bij het menselijk lichaam, maar je kunt het niet zien. Of toch? Het begint met een ‘g’. Ze bedenken gebit, gedachte, genezen. Wij spelen even een toneelstukje met boze emotie. Uiteindelijk vatten ze het…. Gevoel!

We bekijken een leuk lied op het digibord. Heb jij dat ook weleens, zo’n …gevoel van binnen? Natuurlijk hebben wij dat ook weleens! Na de pauze gaan we dat nader onderzoeken. Want eerst moet er een verjaardag gevierd worden! Eerst zingen we en dan krijgen we een bakje vol lekker fruit.

Er is een prachtig pop-up-boek over gevoelens, ik ben blij een keer een aanleiding te hebben om het voor te lezen in de klas, kijk maar op de foto’s van de ochtend. Het gaat over een monstertje wiens gevoelens allemaal door elkaar lopen. Hij gebruikt kleuren om al die gevoelens te (onder)scheiden. Op het einde blijkt waarom al die gevoelend door elkaar liepen: hij is verliefd.

Er zijn emoji-balletjes en twee kannen gemerkt met ‘leuk’ en ‘niet leuk’. Om de beurt houdt een kind er een omhoog en benoemt welke emotie het gezichtje weergeeft volgens hem. De anderen nuanceren dat soms. Bijvoorbeeld een half lachje, de een vindt dat hij het leuk vindt, de ander dat hij lacht maar het niet echt meent. Daarna krijgen de kinderen briefjes waarop ze mogen schrijven en/of tekenen wanneer hoe ze zich voelen leuk is en in welke situaties niet.

Ik had geen idee  hoe deze activiteit zou bevallen, tot mijn vreugde gaat iedereen actief aan de slag. Als ze klaar zijn stoppen ze de briefjes in de leuke of niet leuke vaas. Tot slot bespreken we een aantal geselecteerde gevoelenskaarten (er zijn er nog veel meer). De kinderen bepalen of een genoemd gevoel leuk of niet leuk is. Nieuwsgierig is meestal leuk, maar soms niet! Bijvoorbeeld als je bijna jarig bent en je wilt zo graag weten wat je krijgt. Gedurende deze ochtend blijkt hoe groot de woordenschat van de kinderen al is. Andere woorden voor verdrietig die ze noemen: triest, treurig, beteuterd, droevig.

Als al deze gevoelens op tafel liggen, lezen we de ingeleverde briefjes voor en rubriceren ze bij de passende emotie. We blijken ook een extra kaartje nodig te hebben met ‘stom’ (heel jammer, deze blijkt van toepassing op ‘school’). Het gaat heel goed, iedereen houdt zijn aandacht erbij en doet mee. Je kunt je eenzaam voelen op je eerste dag op school, boos als je je zin niet krijgt of als je je bed uit moet komen terwijl je daar nog helemaal geen zin in hebt. De ochtend is om, maar we hebben nog even een positieve afsluiting nodig. Eén kaartje uit de leuke pot: Ik vind het leuk als ik lach. Lachend sluiten we de ochtend af.

Hieronder foto’s van de ochtend. Ontvang je de blog per mail en wil je de foto’s op ware grootte zien, klik hier.