We hebben een gevarieerde ochtend. Eerst presenteren de kinderen nogmaals hun ruimteavontuur aan elkaar, ditmaal op een kist als podium, dat werkt nog weer even anders. Verder onderzoeken we met een magneet of er stof uit de ruimte in een hoopje drap uit de dakgoot.Dat drap heb ik al laten drogen, nu ligt er een hoopje kruimelige korrels op tafel. We gaan er met een magneet overheen en vangen inderdaad een korrel. Met de loep wordt hij bestudeerd. Materiaal uit de ruimte bestaat vaak voor een groot deel uit metalen, dus  kans dat dit korreltje uiteindelijk van bv. een planeet als Mars komt.

Hoe zit het nou met meteorieten, daar willen we meer over weten. In een powerpoint zien we dat er enorme inslagputten zijn gevonden op aarde. De grootste meteoriet die we kennen weegt 60 ton. We doen zelf onderzoek. Per tweetal een bak met zand en stenen in verschillende grootte. Krijgt de grootste steen de grootste put als je hem uit de lucht laat vallen?

De kinderen proberen verschillende hoogtes uit en meten hoe groot en diep de inslag is. Los van de resultaten is het al prachtig om te zien dat ze echt gedetailleerd kijken en meten. Zo komen vanzelf kommagetallen langs, want de putten zijn bijna nooit precies hele centimeters. We ontdekken in ieder geval dat kleine stenen dieper in de grond verdwijnen dan grote. Wij denken dat dat met minder weerstand te maken heeft.

Op de valreep maken we ook het miniplanetarium af. Splitpennen zorgen dat de zon kan draaien, dat de aarde om de zon en zijn eigen as kan draaien en dat een maan ook weer om de aarde kan draaien. Heel handig om aan anderen uit te kunnen leggen hoe het allemaal werkt.

Heerlijke ochtend weer! Foto’s hieronder.

Als je deze blog als mail ontvangt kun je hier klikken om de foto’s op volle grootte op site te bekjijken.