Uncategorized


kolibrie-avatar

Blog

Blog 06 November 2015

PlusKlussers onderzoeken verhoudingen in ons zonnestelsel

Het heelal is zo onvoorstelbaar qua maatvoering. We willen daar grip op krijgen, daarom gaan we deze ochtend de verhoudingsgrootte van de planeten  zichtbaar maken. Hoe doen we dat? Met een meloen als zon, om te beginnen. En daarna komt een heel rijtje andere dingen uit de keuken: we gebruiken spruiten, tomaatjes, erwten, rozijnen, peperbolletjes, peperkorrels, en nog flinter van een kruid dat heel fijn gemalen is.

Eerst leggen de kinderen ze op volgorde van grootte en maken er naamkaartjes naast. Jupiter ligt met een spruit bovenaan. En zo ligt er een rijtje met acht planeten en voor de volledigheid ook nog de maan. Daarna gaan ze ze in de goede volgorde leggen, ze doen heel secuur en betrokken hun best. Ieder rijtje moet daarna op de foto.

We hebben het over grootte gehad, nu zijn de afstanden aan de beurt. We hebben een rijtje met de planeten en hun miljoenen kilometers van de zon. We gaan dat op schaal even natekenen buiten. Nu komt het goed uit dat we bij architectuur al eens een keer gewerkt hebben met schaal, de kinderen weten waar we het over hebben.

We meten de afstanden af en tekenen af met krijt. Als er even tijd over is, vinden de kinderen het heerlijk om even te gaan stoepkrijten. Er verschijnen bv. hinkelbanen op het plein. Maar wel hinkelbanen van kinderen die meer willen dan gebruikelijk: er is er een met 1,22,3,44,5,66 en zo door. Maar ook een die doortelt en aangeeft dat je zoveel keer moet hinkelen met links of met rechts.

We hadden bedacht om die afstanden ook in een touwtje te knopen zodat ze het thuis nog eens uit kunnen rollen, maar dat bleek bewerkelijker dan we hadden ingeschat en dat hebben we even gestopt. we gaan een handiger manier bedenken en proberen dat volgende keer te doen.

De jongen die het raaddoosje had kondigde al aan dat het heel moeilijk was, dat niemand het zou kunnen raden. We hadden inderdaad hints nodig. Het was van plastic en het had met muziek te maken maar het was geen instrument. Er zat ook geen snoer aan trouwens. En alleen grote mensen wisten nog wat het was, want het was van vroeger. Inderdaad, het was van vroeger: een cassettebandje. Konden we even en geschiedenislesje met jeugdsentiment geven :).

Krijg je deze blog per mail en wil je de foto’s op ware grootte zien, klik hier.