Vandaag nemen we afstanden onder de loep. Het heelal is groot, dat weten we. Maar hoe groot? Over welke afstanden spreken we? Dat blijft moeilijk voorstelbaar, maar we doen een poging.Vorige wee Hadden we een start gemaakt met een dun touw waar we kaartjes aan wilden knopen. Dat bleek veel te bewerkelijk. Nu een praktischer aanpak: dikke wol waar we hun al geschreven naamkaartjes van de planeten aan hangen met paperclips.

Eerst de afstanden uitzetten, dat doen we met schilderstape op de grond. Centraal de zon en daarvandaan de planeten op de juiste afstand. We doen dat op schaal natuurlijk. De kinderen vinden het leuk om Pluto ook toe te voegen, ook al is dat eigenlijk sinds kort geen planeet meer, en dat is de verste, die moet wel op zes meter (we eindigen bijna op de gang).

Dan is het goed lezen en precies werken, iedereen komt aan de beurt. Het is een behoorlijk arbeidsintensief werkje. Van tevoren hebben de kinderen een wc-rolletje omplakt met zwart papier. Dat is een vaardigheid die niet meer zo vaak geoefend wordt. Daarna mogen de kinderen er een soort van sterrenstelsel naar eigen ontwerp op maken met neonkleurige verf, dat heeft wel een mooi effect. Als hun planetenlijn af is en alle kaartjes eraan hangen, kunnen ze die lijn vastmaken aan het rolletje en eromheen draaien. Bestaat het woord kloen nog? Het wordt een kloen van wol.

We hebben het er nog even over. Wat nemen ze dalijk mee naar huis? 60 miljoen kilometer! Want iedere cm is in werkelijkheid 10 miljoen km. Wat een getallen. Leuk en indrukwekkend.

Hieronder foto’s van de ochtend. Ontvang je deze blog per mail en wil je de foto’s op eigen formaat bekijken, klik hier.