Nadat we vorige week in de stad zoveel mooie huizen langs de grachten hebben zien staan, is het nu de beurt aan onszelf. Eerst bekijken we de foto’s die de kinderen vorige week zelf gemaakt hebben, dat roept al allerlei herinneringen op. Wat zagen we ook alweer allemaal: gevels, versieringen, balkonnetje, gevelstenen, bijzondere ramen waaraan je kon zien welk beroep de bewoners hadden.

Met dit alles in gedachten gaan de kinderen zelf een eigen grachtenpand maken van papier. Dat vraagt nog de nodige techniek die ze eerst even oefenen op een proefexemplaar. Ze leren dat het papier dubbelvouwen en dat je symmetrisch kunt knippen als je het in dubbelgevouwen papier doet. Zo kunnen ze ook raampjes knippen, raampjes met luikjes links en rechts, maar ook boven en onder, als balkonnetje of uitstalplank en zonnescherm.

Het is niet makkelijk, qua motoriek is het voor sommigen meer uitdaging dan voor anderen. Er komt een gezellige poes op het dak, er wordt een krant gepost in een brievenbus, dat soort dingen. Eén jongen tekent heel precies stenen in een keurig metselverband. Extra opdracht was dat je moest kunnen zien wat voor beroep de bewoner heeft. Er zijn veel snoep- en ijshuizen ontworpen :).

En wat is het een geweldig effect als aan het einde van de ochtend al die huisjes naast elkaar een straatje vormen. Bravo!

Oh ja, en een heel leuk boek voorgelezen. Ik had het gekozen omdat er steeds een bovenaanzicht van het dorp en het gebied eromheen was. Soms ben je geneigd om alleen maar ‘grote’ boeken te lezen met slimme kinderen, maar hier ervoer ik weer dat een simpel verhaal (een jongen moet appels halen en komt onderweg allerlei fantasiebedreigingen tegen, je kunt hem helpen door de bladzijde om te slaan of je hand voor de ingang van de berengrot te houden) nog steeds meeslepend kan zijn. Ook, of misschien wel juist (levendige fantasie) voor slimme kinderen. Titel: Ga je mee? van Charlotte Dematons.

Krijg je deze blog per mail en wil je de foto’s volledig bekijken, klik dan hier om ze op de site te zien.