Uncategorized


kolibrie-avatar

Blog

Blog 26 March 2015

Poëzie is anders naar de dingen kijken.

Een van de vorige keren hebben we Het boekje dat helemaal verkeerd afloopt uitgelezen. Dat eindigde ermee dat boekje al zijn gedichten had uitgescheurd en weggegeven en dus niet meer verkocht kon worden. Tenzij….. wij helpen door nieuwe gedichten te maken. Dat gaan we doen vandaag.

Eerst nog even het lievelingsgedicht van iedereen over ‘groen’ nog een keer lezen. Om onze hersenen los te maken, doen we een associatie-spel. Je hoort een woord en moet antwoorden met een woord waar jou dat aan doet denken. Dus bij ‘pink met snot-groen’ denkt de een aan verkouden, de ander aan zakdoek, de ander aan neus en zo heeft ieder zijn eigen variatie. Dat is even inkomen voor sommigen. We doen het met een bal en het is leuk. De tijd vliegt ondertussen.

We hebben het over poëzie, of het altijd moet rijmen, dat er vaak ritme in zit. Bij raps kun je dat altijd goed horen. We leggen uit wat een elfje is, de kinderen hebben er nog nooit een gemaakt. Aangezien we het over techniek hebben, kiezen we een apparaat om een gedicht over te maken, een wasmachine. Gezamenlijk tellen we woorden en maken we de elf.

We maken een groep van kinderen die wel zelf kunnen schrijven en gaan als juf zitten bij de kinderen die dat nog niet kunnen. De kinderen maken mooie gedichten over de bus, een raket, lantaarnpalen, een motor. De schrijvende kinderen blijken meest een voorkeur te hebben voor een eigen kleurengedicht (dat soms wel heel dicht bij het groengedicht zit). Maar ook hier zijn een paar elfjes gemaakt over lief en daarna over stout en over een lief briefje van papa die op reis ging, dat in een brooddoos zat.

Ze zijn de te zien op de foto’s hieronder. Aan het einde van de ochtend maken we een podium van een kist. Daar gaan de kinderen op staan om voor te dragen. Een jongen roept dat hij wel als eerste wil, wel met een beetje hulp van een lezende juf. Tot grote verbazing van oma later: ‘hij ontplooit!’. Dat is het idee :).