In mijn vorige blog vertelde ik over onze zoon die vanuit groep zes naar de middelbare school ging. Destijds voelde het als een emotionele rollercoaster.
Er kwam van alles op ons af, er gebeurde van alles, we moesten op nieuwe manieren zaken bekijken en allerlei beslissingen nemen.

Het besluit om naar de middelbare school te gaan was aan de ene kant heel ingewikkeld, aan de andere kant was de wonderbaarlijke verandering die ons kind onderging heel veelzeggend: van een lusteloos jongetje veranderde hij in een paar weken in een energiek kind, een kind dat me de kleuter van vroeger weer in herinnering bracht. Dus passende lesstof bleek heel bepalend voor hoe hij zich voelde.

Het besluit werd vergemakkelijkt omdat er nog een jongen die hij kende vervroegd naar dezelfde school zou gaan. Dus naar school fietsen kon gezamenlijk gebeuren, een geruststelling.

Wij hadden dat jaar ineens twee kinderen tegelijk die startten in het eerste jaar van de middelbare. Onze oudste dochter ging op een andere school naar de brugklas.

Op wat een verschillende manieren ervoeren die twee het eerste jaar. Het meisje bleek wiskunde leuk te vinden en had alles onder controle, tas regelen, huiswerk, planning, geen probleem.

De jongen moest heel erg wennen aan het feit dat hij nu huiswerk kreeg. Dat vond hij echt belachelijk! Om überhaupt bij te houden wat er opgegeven werd, bleek al een opgave. Mokkend zat hij boven boven een boek. Wat ook nieuw voor hem was: in de klas rustig uit het raam gaan zitten kijken was niet iets wat hij nu zonder gevolgen kon doen. Hij merkte dat hij dan niet wist waar ze waren gebleven en dat was een probleem.

Hoe ik het heb ervaren: we hebben hem net op tijd in een setting gezet waar hij wat moest gaan doen. Niet alleen maar leuke dingen overigens. En we hebben door een stevige dosis weerstand moeten breken. Des te belangrijker dat het rondhangen op de basisschool, waar het voor hem toch een beetje op neerkwam, werd ingewisseld voor een omgeving waar gerichte aandacht nodig was. Hersens van een hoogbegaafd kind hebben uitdaging nodig. In een setting waar daar niet aan wordt voldaan haakt het op den duur af, met alle gevolgen van dien.

Het is een ingewikkeld proces om te besluiten tot versnellen. Waar doe je goed aan? Gelukkig is er een instrument dat school kan gebruiken om te bepalen of versnellen een reële optie is, de versnellingswijzer. Deze geeft een mooi overzicht van waar je allemaal op kunt letten. VERSNELLINGSWIJZER