M.:Het gaat beter met onze zoon. Vanmorgen is hij sinds lange, lange tijd weer eens opgestaan ZONDER puikpijn. En gister en vandaag zijn we gewoon naar school gefietst, zonder dat ik het idee had dat ik een zak aardapels mee moest zeulen. Hij kwam gister met blije verhalen thuis over de tb! Hij had het over toetsen die hij had moeten doen (“mam, ik hou van toetsen”). En we voelen weer een soort lichtheid bij hem ontstaan, niet meer het zware, depressieve gevoel dat hij steeds aan het uitstralen was.
Ik ben heel blij dat het meer, anders, moeilijker aanbieden van de stof dus echt blijkt te zijn wat hij nodig heeft.