J.: De cursus was vooral fijn voor T. omdat hij veel herkende bij de andere kinderen in de groep. Zoals hij het zelf zei: “mama, die andere jongens zijn allemaal heel verschillend, maar ik herken alles wat ze zeggen zo goed!” We hebben gemerkt dat dit hem goed deed; hij was steeds heel enthousiast na afloop van “de middagen bij Hilde”, en zijn ogen straalden als hij erover sprak (ook al deelde hij niet erg veel met ons).
Na afloop van de eerste bijeenkomst kwam hij zo blij en fier naar buiten; ik had toen de indruk dat hij letterlijk was gegroeid!
Verder was hij enthousiast over het maken van zijn “Drumble” en de andere werkvormen waarbij hij lekker met zijn handen kon werken. Dat was voor hem een goede manier om over dingen na te denken en ermee aan de slag te gaan.
Ik heb het idee dat het T. vooral heeft geholpen andere kinderen te ontmoeten die ook met veelal dezelfde dingen worstelen, te leren over hoogbegaafdheid, over hoe dingen in zijn hoofd werken. Dat “weten” heeft meer rust gebracht, een fijne tegenhanger voor de stress die ook heus de kop blijft opsteken.